Het Militaire Erehof is een vergeten erehof en de staat van het onderhoud liet veel te wensen over. De enige herinnering aan de gesneuvelde militairen is een monument waarin alle 167 namen van de begraven soldaten zijn gebeiteld.
Van de gesneuvelden is niet bekend waar zij precies zijn begraven mede omdat de kruizen die de graven van de militairen moesten aangeven wellicht niet altijd de juiste plaats van hun graf markeerden en daarom later werden verwijderd. Bovendien blijkt o.a. uit correspondentie tijdens de oorlogsjaren dat op het erehof vijf soldaten niet op dit erehof liggen, maar waarschijnlijk elders op deze begraafplaats een laatste rustplaats kregen. Soldaten waarvan de naam dus wel op het monument voorkomt, maar er waarschijnlijk niet begraven liggen. Inmiddels is dat voor 2 gesneuvelden vrijwel zeker, omdat die namen inmiddels bekend zijn en wij weten dat zij later alsnog op het erehof zijn herbegraven.
In de jaren zestig is ook nog het stoffelijk overschot van een gesneuvelde militair overgebracht van zijn aanvankelijke graf in Loosduinen naar dit Militaire Erehof om aldaar zijn laatste rustplaats te vinden. Ongetwijfeld zal in de eerste jaren van de oorlog hier jaarlijks een herdenking hebben plaatsgevonden maar gaandeweg in de oorlog werd dit door de Duitse bezetters verboden.
Na de oorlog hebben er nog herdenkingen plaatsgevonden. Deze werden georganiseerd door de Grenadiers en Jagers. De herdenkingen op het Militaire Erehof hielden op toen op de Hofweg in Den Haag, vlak naast het gebouw van de Tweede Kamer, een monument voor de Grenadiers en Jagers werd geplaatst. Dat monument werd op 6 oktober 1951 door generaal Winkelman onthuld.
Naar wij aannemen zijn er tientallen jaren geen herdenkingen op dit erehof meer gehouden. Dankzij de Stichting de laatste jaren dus weer wel.
